قرص دیانابول چیست؟

قرص دیانابول چیست؟

زمانی‌که در مورد مصرف استروئید ورزشکاران حرفه‌ای خبرهایی به گوش می‌رسد، سوالاتی مثل عوارض جانبی، استفاده بیش از حد، عوارض مغزی، زمان حفظ اثرات مصرف و غیره در ذهن همه ما ایجاد می‌شود. بنابراین در این مطلب مجله علم ورزش به بررسی این سوالات در مورد دیانابول می‌پردازد.

دیانابول چیست؟
متاندرستنولون (انگلیسی: Methandrostenolone) (بانام های تجاری دیانابول، دانابول و آوربول) یک استروئید خوراکی و تزریقی آنابولیک است. دیانابول دارای خواص آندروژنیک و آنابولیک بسیار بالایی است که سبب حبس نیتروژن در خون و عضلات می‌گردد و به شدت مایل به جذب آب و نمک زیر پوست و عضلات است. این دارو قدرت خارق العاده‌ای ایجاد می‌کند و همین عامل سبب روی آوردن ورزشکاران قدرتی و انفجاری به این ماده است.

آیا دیانابول یک استروئید آنابولیک است؟
دیانابول یا یک استروئید آنابولیک یا یک ماده مصنوعی مربوط به هورمون جنسی مردانه است. در واقع، دیانابول به عنوان نوع دوم استروئید آنابولیک در بدن مردان بعد از تستوسترون مورد توجه قرار گرفت و برای اولین بار در سربازان جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفت و در دهه ۶۰ به خاطر استفاده ورزشکاران برای بالا بردن کارایی و عملکرد بدن مشهور شد. استروئید آنابولیک اثرات سازندگی مثل رشد عضلات اسکلتی و اثرات آندروژنی مثل ویژگی های جنسی مردانه را بیشتر می‌کند. این استروئید به عنوان مواد کنترلی تلقی شده و برای برخی موارد پزشکی خاص تجویز می‌شود.

استروئید آنابولیک چگونه استفاده می‌شود؟

بسیاری از بدنسازان به ۳ روش دوره ای، همزمان و هرمی از دیانابول سوء استفاده می‌کنند. این ۳ روش از عمومی ترین روش های مصرف داروهای آنالوبیک هستند. در روش دوره ای، ورزشکار برای یک دوره مشخص دارو را مصرف کرده و سپس چند هفته ای زمان کافی برای استراحت در اختیار بدن قرار می‌دهد و بعد از پایان استراحت مصرف را دوباره شروع می‌کند.

در روش همزمان، ورزشکار بیش از یک نوع استروئید مصرف می‌کند. نظریه این روش این است که مصرف همزمان دو استروئید در یک دوره زمانی باعث افزایش اثرات داروها می‌شود. در روش هرمی، ورزشکار ۲ روش اول یعنی چرخه ای و همزمان را با هم ترکیب می‌کند. یک یا دو استروئید با دوز پایین مصرف می‌شود که بعداً در نصف دوره مصرف دوز را افزایش می‌دهد و در پایان هرم (دوره) دوباره کمتر می‌شود.

ورزشکاران معتقدند روش هرمی اجازه می‌دهد بدن با دوز بالای استروئید سازگاری پیدا کرده و زمان کافی در اختیار سیستم هورمون بدن برای تجدید قوا را می‌دهد. به هر حال، اثرات مصرف به روش‌های دوره ای و هرمی از لحاظ علمی تاکنون به اثبات نرسیده اند.

اثرات مثبت برای سلامتی استروئید آنابولیک چه هستند؟

استروئید آنابولیک برای مصارف پزشکی و قانونی نیز استفاده می‌شود. مصرف این دارو برای درمان برخی بیماری‌ها مثل آسم، سرطان سینه و آرتریت، درمان آسیب‌ها، مشکلات رشد و شیمی درمانی استفاده می‌شود.

عوارض مصرف استروئیدها بسیار گسترده بوده و منجر به بیماری‌های کبد، قلب و کلیه ها، ظهور رفتارهای غیر قابل کنترل وحشیانه، خشم و پارانویا می‌شود. همچنین ممکن است باعث تغییرات رفتاری و روانی، افسردگی، جوش زدگی شدید و کوتاه قدی در بزرگسالان گردد.
چرا دیانابول از سال ۱۹۶۰ بهترین آنابولیک استروئید است؟
وقتی در دهه ۶۰ دیانابول بصورت تجاری برای اولین بار در دسترس عموم قرار گرفت یک موفقیت و پیشرفت بزرگ بود. از آن زمان پر استفاده ترین استروئید آنابولیک در سراسر جهان می‌باشد. افرادی که دیانابول را استفاده کرده اند اثرات مفید آن در افزایش حجم عضلات و قدرت و سادگی استفاده از آن را گزارش داده اند. دیانابول باعث افزایش تعادل مثبت نیتروژن می‌شود. نیتروژن در آمینواسیدها پیدا می‌شود و باعث ساختن پروتئین که آجرهای اولیه ساختمان عضلات هستند، می‌شود. با افزایش تعادل مثبت نیتروژن، پروتئین بدن برای ساخت و افزایش حجم عضلات مصرف می‌شود و دیگر به عنوان منبع سوخت عضلات استفاده نشده و از طریق عرق، ادرار یا مدفوع خارج نمی‌شود.

اثر دیانابول در بدنسازی
دیانابول اثر مستقیم بر حجم عضلات گذاشته و باعث افزایش ۲ تا ۴ پوند در یک هفته در شش هفته اول مصرف می‌شود. وزن بدن اضافی شامل افزایش در بافت عضله و نگهداری قابل توجه مایعات می‌شود. همچنین باعث افزایش جریان خون در طول و بعد از ورزش و همچنین باعث تمرکز بهتر می شود.

گلیکوژنولیز

این اصطلاح و فرایند به معنی شکستن گلیکوژن بدن و تبدیل به گلوکز است. رژیم غذایی شما شامل کربوهیدرات کافی برای رفع نیازهای روزانه است و این کربوهیدرات منبع مستقیم انرژی در طول فرایند گلیکوژنولیز می‌باشد. با افزایش و ارتقای این فرایند، سطح انرژی افزایش چشمگیری پیدا می‌کند.

نگهداری نیتروژن

نیاز به ابقا و حفظ نیتروژن یکی از فواید اصلی و اولیه عوامل آنابولیک است که اکثر ورزشکاران و علاقه مندان به ورزش باید آگاهی داشته باشند. هرچقدر نیتروژن بیشتری در بدن حفظ شود فعالیت آنابولیک بیشتری کسب خواهید کرد. نقطه مخالف این معادله واضح است و باید از آن اجتناب کرد. اگر سطح نیترژن بدن خیلی پایین آید، بدن با وارد شدن به فاز متابولیکی (سوخت و ساز) به این وضعیت پاسخ می‌دهد.

سنتز پروتئین

سنتز مؤثر پروتئین یکی دیگر از اصول اساسی است که در هنگام ورزش و تمرین باید مد نظر داشت. سنتز پروتئین به مقدار پروتئین ساخته شده توسط سلول های بدن اشاره می‌کند. پروتئین ها ساختمان اصلی عضلات بدن هستند و با کمک این سنتز، شما به طور مؤثری به فرایند ساخت عضلات بدن کمک می‌کنید و متعاقباً قدرت و حجم عضلانی بیشتری کسب خواهید کرد.
آیا دیانابول بر مغز اثر می‌گذارد؟
دوزهای بالای دیانابول اثرات مختلفی بر خلق و خویی مصرف کننده گذاشته و می‌تواند فرد را خوشحال، راضی و هیجان زده کند. در بعضی موارد باعث بد خوابی و رفتارهای خشونت آمیز مصرف کننده می‌شود. در بعضی موارد ورزشکاران تایید کرده اند که مصرف آن هیچ تأثیری بر مغز و خلق و خویی آن‌ها نشده است. تأثیرات دیانابول بر روی مغز می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.

دوز مناسب و روش مصرف دیانابول
اگر تا بحال سابقه مصرف استروئید را نداشته اید، بهترین روش مصرف آن شروع با دوز پایین است. این روش باعث مشخص شدن نحوه پاسخ بدن به مصرف دیانابول می‌شود. بطور مثال می‌توانید با ۲۰ میلی گرم در روز شروع کنید. با مصرف این مقدار در روز، فرصت بروز اثرات جانبی مصرف دیانابول به حداقل می‌رسد. اگر اثرات مثبت مصرف آن را مشاهده کرده و هیچ گونه اثرات جانبی منفی مشاهده نشد می‌توانید دوز مصرف را تا ۳۰ میلی گرم در روز افزایش دهید. برای اکثر مردان حداکثر دوز مصرف روزانه ۵۰ میلی گرم است.

هر قوطی دیانابول حدود ۹۰ کپسول دارد. مصرف یک کپسول آن همراه با سه وعده غذایی اصلی روزانه را حداکثر به مدت ۸ هفته می توانید مصرف کنید یعنی در هر روز سه کپسول مصرف کنید. دیانابول طول عمر متوسط حدود ۳ تا ۵ ساعت دارد که مشخص می‌کند مصرف یک وعده در روز باعث نوسان یافتن سطح خون در طول روز می‌شود. شما می‌توانید آن را حتی در روزهایی که تمرین ندارید مصرف کنید. زمانی که می خواهید قبل از تمرین دوز روزانه را مصرف کنید حتما باید ۳۰ دقیقه بین مصرف و تمرین زمان وجود داشته باشد. دیانابول را حداقل برای ۲ ماه باید مصرف کرد و موقتاً یک هفته و نیم برای استراحت بدن مصرف را متوقف کنید.

اگر بعد از یک ماه مصرف دیانابول قطع شود، چه اتفاقی می‌افتد؟

اگر بعد از یک ماه، مصرف آن را قطع کنید کاهش وزن پیدا خواهید کرد. این امر عادی است و جای نگرانی نیست. به یاد داشته باشید افزایش وزن ناشی از مصرف دیانابول بر پایه آب است و هر زمانی که مصرف دارو قطع شود سرانجام وزن کسب شده را از دست خواهید داد.

اثرات عضلانی دیانابول در صورت قطع مصرف چقدر طول می‌کشد؟

باید انتظار داشته باشید چند روز بعد از قطع مصرف روزانه دیانابول، مقداری از فواید کسب شده از دست برود.

عوارض دیانابول چست؟
چندین اثر جانبی و منفی مصرف دیانابول در صورت مصرف ناقص و نادرست آن بوجود می‌آید. بعضی از اثرات جانبی بسیار معمول که گزارش شده اند شامل بزرگی سینه آقایان، فشار خون بالا، جوش و آکنه، ریزش مو و سمی شدن کبد است. این عوارض جانبی شاید شما را بترسانند اما اجتناب ناپذیر هستند. هنگام مصرف دیانابول از مصرف الکل خودداری کنید زیرا باعث آسیب بیشتر به کبد می شود.

آیا دیانابول تولید تستوسترون را متوقف می‌کند؟

تأتیر دیانابول بر تستوسترون ضد و نقیض است. بعضی از مقالات ادعا کرده اند که دیانابول موجب سرکوب ترشح تستوسترون شده در حالیکه برخی از تحقیقات دیگر می گویند دیانابول بر ترشح تستوسترون بی تأثیر است اما نکته مهم این است که پاسخ مردان به دیانابول متفاوت است و قطعاً تأثیر دیانابول بر تستوتسرون به ویژگی های فردی بستگی دارد.

چه کسی نباید دیانابول مصرف کند؟

به طور معمول افراد سالم می‌توانند استروئید مصرف کنند. البته شرایطی وجو دارند که مانع مصرف استروئیدها می‌شوند. اگر دیابت یا فشار خون بالای کنترل نشده، آب سیاه و پوکی استخوان دارید نباید دیانابول یا هر نوع استروئید دیگری مصرف کنید.

منبع:قرص دیانابول چیست؟

قرص دیانابول چیست؟

قرص بیسموت ساب سیترات برای چیست؟

قرص بیسموت ساب سیترات چیست؟

قرص بیسموت ساب سیترات (Bismuth Subcitrate) برای درمان زخم معده و روده و نیز اسهال مسافرتی استفاده می‌شوند. این دارو همچنین در ترکیب با داروهای دیگر در درمان عفونت‌های گوارشی هلیکوباکتر پیلوری به کار می‌رود. بیسموت دارای اثر ضد میكروبی بر پاتوژر‌های باكتریایی و ویروسی دستگاه گوارش است. این دارو اسید معده را تا حدی خنثی می‌کند. بیسموت ساب سیترات اغلب به شکل قرص در داروخانه‌ها موجود است. دفع این دارو از راه کلیه است.
موارد مصرف ، عوارض تداخل دارویی
موارد مصرف
زخم معده
زخم روده
اسهال
سندروم روده تحریک پذیر
عفونت های گوارشی
عوارض سیاهی زبان ، تیرگی مدفوع و حالت تهوع یا استفراغ
تداخل دارویی
آنتی اسید، تتراسایکلین، امپرازول

مقدار و نحوه مصرف قرص بیسموت ساب سیترات
مقدار مصرف این دارو برای هر بیمار باید طبق نظر پزشک تعیین گردد اما به طور کلی برای بزرگسالان دو قرص دو بار در روز و یا یک قرص چهار بار در روز مصرف می‌شود. مدت درمان ۲۸ روز است و در صورت لزوم ۲۸ روز دیگر تكرار می‌شود. مقدار نگهدارنده توصیه نمی‌شود، ولی می‌توان دوره درمان را بعد از یک ماه فاصله تكرار كرد.

توجه: اگر دارو را دو بار در روز مصرف می‌كنید، دو قرص نیم ساعت قبل از صبحانه و دو قرص نیم ساعت قبل از شام میل كنید. اگر دارو را چهار بار در روز مصرف می‌كنید، نیم ساعت قبل از هر غذا و قرص آخر را دو ساعت بعد از شام مصرف كنید.
نکاتی که در ارتباط با مصرف قرص بیسموت ساب سیترات باید بدانید
طی دوره درمان با این دارو شیر مصرف نكنید.
تا نیم ساعت قبل یا بعد از مصرف این دارو، آنتی‌اسید مصرف نكنید.
از مصرف خود سرانه دارو خودداری کنید.
در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی دارو موارد را با پزشک معالج خود در میان بگذارید.
مصرف در دوران بارداری باید زیر نظر پزشک صورت گیرد.
در صورت وجود اسهال بیش از ۲ روز یا همراه با تب مصرف نشود.
بیسموت داروی کمکی در زخم دستگاه گوارش به همراه داروهای دیگر می‌باشد.
این دارو در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه نباید مصرف شود.
این دارو در سالخوردگان باید با احتیاط مصرف شود.

منبع:قرص بیسموت ساب سیترات چیست؟

قرص بیسموت ساب سیترات چیست؟

قرص کلیدینیوم سی چیست؟

قرص کلیدینیوم سی برای چیست؟

قرص کلیدینیوم سی برای مشکلات گوارشی استفاده می‌شود. بد نیست که کلیدینیوم سی را در چمدان خود به هنگام سفر همراه داشته باشید. قرص کلیدینیوم سی یک قرص بسیار عالی برای آرام کردن درد مزمن معده شما می‌باشد.

کلیدینیوم سی دارویی ترکیبی است که برای درمان زخم معده و سندرم روده تحریک پذیر تجویز می شود. کلیدینیوم سی دارویی است که از ترکیب کلردیازپوکساید و کلیدینیوم بروماید تشکیل می‌شود. قرص کلیدینیوم سی به رفع گرفتگی های معده و درد ماهیچه های شکمی کمک می کند، بعد نیست که این قرص در چمدان و کوله باری که برای سفر می بندید باشد.

پیش از مصرف کلیدینیوم سی‏‎
در صورت سابقه ی مشکلات پروستات ، مشکلات چشمی مانند گلوکوم (آب سیاه) مشکل در دفع ادرار یا مشکلات مجاری ادراری ، هرگونه ناراحتی گوارشی ، عفونت ، زخم گوارشی ، جراحی گوارشی ، تیروئید پرکار ، فشار خون بالا و … به پزشک خود اطلاع دهید .
‏‎در صورتی که مبتلا به بیماری تنفسی هستید یا سابقه ی مشکلات تنفسی دارید ، حتما به پزشک خود اطلاع دهید .
‏‎در صورتی که مبتلا به مشکلات اعصاب مانند افسردگی ، افکار ناراحت کننده و … می باشید
‏‎و یا تحت درمان با داروهای تضعیف کننده ی اعصاب و آرامبخش هستید ، پزشک را مطلع نمایید .
‏‎در صورت بارداری، اقدام به بارداری ویا شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید.-از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجادکند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خوددر اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید. (خصوصا داروهای اعصاب و خواب آور ، دیگوکسین ، لوودوپا، گلوکونازول ، ایتروکونازول، سایمیتیدین ، هیوسین و… )

مکانیسم اثر کلیدینیوم سی‏‎
این دارو به طور رقابتی موجب مهار استیلکولین در محل گیرنده‌های کولینرژیک می‌شود و در نتیجه، ترشح اسید معده و حرکات دستگاه گوارشی را کاهش می‌دهد.

نحوه مصرف قرص کلیدینیوم سی
نحوه مصرف کاملا به صلاحدید پزشک بستگی دارد ولی معمولا کلیدینیوم سی به صورت هر ۸ ساعت یکبار و قبل از وعده غذایی مورد استفاده قرار می گیرد. زمانی داروی کلیدینیوم سی بهترین تاثیر خود را می گذارد که قبل از غذا مورد استفاده قرار گیرد. در صورتی که شما از آنتی اسید استفاده می کنید بهتر است آن را بعد از غذا و کلیدینیوم سی را قبل از صرف غذا مصرف نمایید.
قطع مصرف این دارو می تواند موجب سندرم ترک گردد. احتمال این عواض با مصرف طولانی این دارو (مصرف مداوم بیش از ۱ تا ۴ هفته) افزایش می یابد. همچنین سابقه مثبتی از سوء مصرف الکل، مواد دارو و اختلالات شخصیتی نیز این احتمال را افزایش می دهد.

علایم سندرم ترک این دارو عبارتند از:

بی قراری
سردرد
مشکلات خواب
تهوع و استفراغ
افزایش حساسیت به نور و یا صدا
تشنج
افزایش ضربان قلب
کاهش اشتها و درد شکم
گرفتگی عضلات
تغییرات خلقی
کلیدینیوم سی موارد مصرف
داروی کلیدینیوم سی ترکیبی است از داروهای کلردیازپوکساید و کلیدینیوم بروماید. کلردیازپوکساید، موجب کاهش اضطراب می شود. در واقع این ترکیب بر روی مغز و اعصاب عمل می کند و یک اثر آرام بخشی دارد. کلردیازپوکساید به یک گروه از داروهای شناخته شده به نام بنزودیازپین ها تعلق دارد.

از طرف دیگر کلیدینیوم بروماید موجود در قرص کلیدینیوم سی موجب کاهش علائم گرفتگی های معده و روده می شود. کلیدینیوم بروماید موجب کاهش حرکات طبیعی روده شده و به وسیله شل کردن عضلات معده و روده موجب تسکین گرفتگی آن می شود. کلیدینیوم بروماید به یک گروه از داروهای شناخته شده به نام آنتی کولینرژیک / ضد اسپاسم (گرفتگی) تعلق دارد.

این دارو ممکن است جهت درمان بیماری های دیگری نیز تجویز شود.

عوارض جانبی کلیدینیوم سی
برخی از علایم و عوارضی که قرص کلیدینیوم سی می تواند موجب آن ها گردد عبارتند از:

خواب آلودگی
گیجی
سردرد
یبوست(تغییر اجابت مزاج)
تاری دید
خشکی چشم
خشکی دهان
نفخ

علائم خطرناک کلیدینیوم سی‏‎
در صورت بوجود آمدن علایمی نظیر ناراحتی شنوایی، کاهش شنوایی، تهوع و استفراغ شدید، ناراحتی بینایی، تغییر رنگ پوست یا علایم پوستی نشانگر حساسیت دارویی حتما با پزشک خود تماس گرفته و راهنمایی وی را جویا گردید.

گیجی، کاهش سطح هوشیاری، غش کردن و تجربه ناراحتی قلبی از علایمی است که حتما با مشاهده آن ها باید به اورژانس مراجعه نمایید.

گرچه حساسیت دارویی شدید به قرص کلیدینیوم سی عارضه ای نادر است اما نباید به سادگی از کنار آن گذشت. بنابراین در صورت پدید آمدن هر یک از علایم حساسیت دارویی بایستی بلافاصله به یک مرکز درمانی مجهز مراجعه نمایید. شایعتریان علایم حساسیت دارویی عبارت است از:

واکنش پوستی نظیر زدن جوش های ریز(راش پوستی)
تورم لب ها و صورت(آنژیوادم)
سرگیجه شدید
تنگی نفس

تداخل دارویی کلیدینیوم سی
مصرف همزمان با آنتیاسیدها جذب خوراکی این دارو را کاهش می‌دهد. مصرف این دارو باید حداقل یک ساعت قبل از آنتی اسیدها صورت گیرد.
مصرف همزمان داروهای آنتی کولینرژیک ممکن است موجب تشدید سمیت این داروها شود. آنتی کولینرژیک‌ها جذب بسیاری از داروها (لوودوپا و کتوکونازول) را از دستگاه گوارش کاهش می‌دهند. کلردیازپو کساید اثرات درمانی لوودوپا را نیز کم می‌کند. بالعکس، مصرف همزمان با دیگوکسین (به علت کاهش حرکات گوارشی ) ممکن است منجر به افزایش غلظت سرمی دیگوکسین گردد.
مصرف همزمان کلیدینیوم با مکمل خوراکی پتاسیم ممکن است احتمال بروز زخم‌های گوارشی ناشی از پتاسیم را افزایش دهد. بنابراین، مصرف این داروها باید با احتیاط صورت گیرد.
مصرف همزمان کلردیازپوکساید با فنوتیازین‌ها، مخدرها، باربیتورات‌ها، الکل، آنتی هیستامین‌ها، داروهای مهارکننده مونوآمیناکسیداز، داروهای بیهوش‌کننده عمومی و داروهای ضد افسردگی، اثرات تضعیف کننده CNS این داروها را تشدید می‌کند.
مصرف همزمان کلردیازپوکساید با سایمتیدین و احتمالاً دی‌سولفیرام ، متابولیسم کبدی کلردیازپوکساید را کم کرده و غلظت پلاسمایی آن را افزایش می‌دهد.
سیگار کشیدن زیاد متابولیسم کبدی کلردیازپوکساید را افزایش می‌دهد و در نتیجه، اثرات درمانی آن را کم می‌کند.
داروهای خوراکی جلوگیری‌کننده از بارداری ممکن است متابولیسم کلردیازپوکساید را کاهش دهند.
بنزودیازپین‌ها ممکن است غلظت سرمی هالوپریدول را کاهش دهند.

مصرف کلیدینیوم سی در دوران بارداری و شیردهی
کلیدینیوم سی در رده D داروهای دوران بارداری قرار دارد پس منع مصرف دارد و نباید استفاده شود.(مگر با تجویز پزشک که منفعت آن را بیشتر از ضررش بداند)

کلردیازپوکساید: ترشح این دارو در شیر مادر ممکن است موجب رخوت ، اشکال در تغذیه و کاهش وزن نوزاد شود.

کلیدینیوم: احتمالاً موجب مسمومیت شیرخوار می‌شود. کلیدینیوم ممکن است ترشح شیر را کاهش دهد. توصیه می‌شود در طی مصرف این دارو ، از شیردهی اجتناب شود.

نکات مهم در مورد کلیدینیوم سی‏‎
این دارو دارویی است که به دو نوع کلیوی و کبدی از بدن پاکسازی و در حقیقت متابولیزه می گردد. بنابراین مصرف آن به افرادی که از بیماری های کبدی و کلیوی رنج می برند به هیچ وجه توصیه نمی شود.

در صورتی که این دارو موجب خواب آلودگی شما می گردد از رانندگی پرهیز نمایید و از وسایل نقلیه عمومی استفاده نمایید.

منبع:قرص کلیدینیوم سی برای چیست؟

قرص کلیدینیوم سی برای چیست؟

آمپول ناندرولون دکانوات چیست؟

آمپول ناندرولون چیست؟

آمپول ناندرولون دکانوات (Nandrolone Decanoate) برای درمان استئوپروز دوران یائسگی و نیز آنمی آپلاستیک، درمان روندهای کاتابولیک و سرطان پستان به کار می‌رود. این دارو با افزایش ساخت پروتئین و تحریک اشتها، افزایش تولید اریتروپوئیتین و احتمالا اثر مستقیم بر مغز استخوان، افزایش میزان هموگلوبین و گلبول‌های قرمز خون اثرات فارماکولوژیک خود را اعمال می‌نمایند.

ناندرولون دکانوات در کبد متابولیزه و از طریق ادرار دفع می‌شود.

موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی:
موارد مصرف
درمان سرطان سینه
درمان استئوپروز دوران یائسگی
آنمی آپلاستیک
کمک به عضله‌سازی در بدنسازان
درمان پوکی استخوان
افزایش گلبول‌های قرمز خون
تحریک اشتها
عوارض آکنه، احتباس سدیم به همراه خیز، بروز صفات جنسی مردانه مانند تغییر صدا ( گاهی غیر قابل برگشت)، فقدان قاعدگی، مهار اسپرماتوژنز، انسداد اپی فیز قبل از بلوغ، آزمون‌های غیر طبیعی عملکردی کبدی، بلوغ زودرس مردان و تومورهای کبدی
تداخل دارویی
داروهای ضد انعقادی از نوع وارفارین، داروهای کنترل دیابت

مقدار و نحوه مصرف آمپول ناندرولون 


ناندرولون دکانوات به صورت آمپول‌های ۲۵ میلی‌گرمی می‌باشد که در بزرگسالان برای خانم‌ها میزان ۵۰ تا ۱۰۰ میلی‌گرم در هفته و برای آقایان میزان ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی‌گرم در هفته مصرف می‌گردد.

مصرف این دارو برای افراد مبتلا به بیماری‌های زیر توصیه نمی‌گردد:
بیماری کلیوی
بیماری قلبی
دیابت
صرع
میگرن
سرطان پروستات
سرطان پستان
اختلالات کبد
پورفیری
نفروز
افزایش کلسیم خون
افراد مبتلا به فشار خون

نکاتی که در ارتباط با مصرف این دارو باید بدانید
مصرف این دارو در زنان باردار ممنوع است و در صورت مصرف منجر به نقص عضو جننی می‌گردد.
مصرف این دارو در دوران شیردهی توصیه نمی‌گردد.
برای دستیابی به حداکثر تاثیر این دارو مصرف آهن کافی ضروری است. همچنین اگر به همراه این دارو ویتامین ب کمپلکس مصرف شود اثرات و نتیجه بهتری خواهد داشت.
پس از تزریق این دارو مدت زمان خاصی طول می‌کشد تا دارو در خون به حداکثر غلظت خود برسد.
طول درمان به پاسخ بیمار و وقوع واکنش‌های ناخواسته بستگی دارد.

توصیه‌ها و مراقبت‌های پرستاری
تزریق عضلانی به صورت عمیق و در عضله گلوتئال صورت‌گیرد.
در صورت امکان درمان باید به صورت متناوب صورت گیرد.
به بیماران دیابتی توصیه کنید احتمال بروز تحمل به گلوکز وجود دارد، لذا سطح گلوکز را دقیقا پایش کنید.
به بیماران زن بگویید که بی‌نظمی در قاعدگی، آکنه، کلفت شدن صدا، ریزش موی الگوی مردانه و هیرسوتیسم را حتما گزارش کنند.

منبع:آمپول ناندرولون چیست؟

آمپول ناندرولون چیست؟

آمپول ونوفر چیست ؟

آمپول ونوفر برای چیست ؟ 

آمپول ونوفر چیست ؟

آمپول ونوفر _ فرووین _ یا Iron Sucrose_ چیست؟

داروی ونوفر در حقیقیت حاوی آهن برای درمان کم خونی فقر آهن میباشد .

در بیماران نارسایی مزمن كلیه كه نیاز به دیالیز دارند نیز این دارو تجویز می‌شود.

مقدار مصرف در بزرگسالان معادل ۱۰۰ میلی گرم آهن المنتال بشکل تزریق آهسته وریدی یا انفوزیون در مدت حداقل ۱۵ دقیقه استفاده میشود.

در صورت نیاز این مقدار میتواند تا سه بار در هفته تكرار شود .

عوارض دارویی آمپول ونوفر:

احتباس آب و مایعات ، افزایش فشار خون یا افت فشار خون، سرگیجه ، تب و سردرد،

درد های عضلانی، و درد در محل تزریق ، درد قفسه سینه، درد شكم، اسهال، تهوع،

استفراغ، اختلال در حس چشایی، درد استخوان‌و مفاصل ، قرمزی و خارش در محل تزریق،

سپسیس،كرامپ عضلانی،سرفه، دیس پنه،

مسمومیت و درمان
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علایم مسمومیت . . .

باید سرعت تزریق را کاهش و با هیدروکورتیزون و مایعات وریدی درمان کرد.

موارد منع مصرف آمپول ونوفر:

ازدیاد آهن در خون
حساسیت به دارو و تركیبات آن
کم خونی های غیر از فقر آهناطلاعات دیگر در مورد فروبیون یا ونوفر :
فرمول شیمیایی : هیدروكسید آهن ۳ + پلی‌نوكلئار در سوكروز
طبقه‌بندی درمانی: هماتینیك.
مصرف در بارداری —>>> رده B
نام‌ تجاری —>>> Ferrovin
مصرف این دارو در شیردهی باید با احتیاط باشد اما در شیر ترشح نمیشود.

مواردی که باید در مورد این دارو دانست :
اینست که گاهی واکنش حساسیتی به شکل کاهش سطح هوشیاری و انافیلاکسی و افت فشار خون

و تشنج و تنگی نفس هنگام تزریق میشود.

برای تزریق وریدی این دارو،

آمپول mg 100 آهن در ۱۰۰ سی سی نرمال‌سالین طی مدت حداقل ۱۵ دقیقه تزریق وریدی شود.

برای دوزهای mg 300 و بالاتر در ۲۵۰ سی سی نرمال‌سالین باید رقیق شود.

بهتر است این دارو را با محلول های دیگر و داروهای دیگر وریدی مخلوط نکنید.
برای اندازه گیری سطح سرمی آهن بایستی حداقل ۴۸ ساعت از تزریق ونوفر گذشته باشد.

مصرف این دارو در سالمندان میتواند باعث كاهش برون ده قلب شود.

و در صورت وجود سایر بیماریهای زمینه‌ای در سالمندان باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
همچنین مصرف این دارو میتواند آنزیم‌های كبدی را بالا برده و سبب واکنش های کبدی شود.

منبع:آمپول ونوفر چیست ؟ 

آمپول ونوفر چیست ؟

آمپول گارداسیل چیست؟

در مورد گارداسیل چه می دانید ؟

آمپول گارداسیل چیست؟

عفونت ناشی از گارداسیل شایع است ، از هر ۱۰ زن ۸ نفر در طول عمرشان به گارداسیل مبتلا می شوند. عفونت گارداسیل در آقایان هم دیده می شود. اکثر عفونت های HPV خود به خود برطرف می شوند ولی اگر برای مدت طولانی در بدن باقی بمانند می توانند موجب مشکلات جدی گردند. این ویروس ( پاپیلومای انسانی ) در پوست به ویژه در ناحیه تناسلی یافت می شود. اغلب علامتی ایجاد نمی کند ، از این رو بسیاری از افراد مبتلا به گارداسیل از ابتلای خود بی خبرند. سلامت دات لایف برای آگاهی بیشتر افراد در مورد گارداسیل ، این مقاله را ارائه کرده است. بیشتر بدانید :

گارداسیل ( HPV ) :

علامت اختصاری ویروس پاپیلومای انسانی است.

بیماری هایی که توسط HPV ایجاد می شوند :

تمام سرطان های دهانه رحم به وسیله انواع خاصی از HPV ایجاد می شوند :
سرطان دهانه رحم از نظر شیوع سومین سرطان در بین خانم ها در سراسر دنیا می باشد.
سرطان دهانه رحم موروثی نیست و از نسلی به نسل بعد منتشر نمی شود.
انواع ۱۶ و ۱۸ HPV عامل بیش از ۷۰ درصد موارد سرطان دهانه رحم هستند.
همچنین HPV عامل بیماری های زیر می باشد :
زگیل های تناسلی ( انواع ۶ و ۱۱ HPV عامل ۹۰ درصد زگیل های تناسلی هستند ).
انواع سرطان های واژن ، وولو ( فرج ) و مقعد.
خظر ابتلا به عفونت HPV :

خانم ها در هر سنی در معرض خطر هستند.
عفونت های HPV به آسانی با هر تماس جنسی حتی بدون آمیزش منتقل می شوند.
این ویروس از طریق تماس با افراد بدون علایم قابل مشاهده عفونت ، قابل انتقال است.
تنها یک بار آمیزش با فرد آلوده برای ابتلا به عفونت HPV کافی است.

گارداسیل چیست ؟

گارداسیل یک واکسن ( آمپول ) است که :

برای دختران و خانم های ۹ تا ۴۵ سال استفاده می شود تا علیه بیماری های زیر که توسط ویروس پاپیلومای انسانی ( HPV ) ایجاد می شوند حفاظت شوند :

سرطان دهانه رحم
زگیل های تناسلی
سرطان های واژن و فرج
سرطان مقعد
ضایعات پیش سرطانی مقعد ، دهانه رحم ، واژن و فرج
برای پسران و آقایان ۹ تا ۲۶ سال استفاده می شود و کمک می کند که علیه بیماری های زیر که توسط HPV ایجاد می شود محافظت گردند :

سرطان مقعد
زگیل های تناسلی
ضایعات پیش سرطانی مقعدی
چگونه گارداسیل تجویز می شود ؟

گارداسیل آمپولی است که معمولا در عضله بازو تزریق می شود. شما به ۳ دوز گارداسیل که طبق برنامه زیر تجویز می شود نیاز خواهید داشت :

دوز اول : در تاریخی که شما و پزشکتان تصمیم بگیرید.
دوز دوم : دو ماه بعد از دوز اول.
دوز سوم : شش ماه بعد از دوز اول.
چه اطلاعات مهمی در رابطه با گارداسیل باید بدانید؟

گارداسیل تنها علیه بیماری های ایجاد شده توسط انواع ۱۸ ، ۱۶ ، ۱۱ ، ۶ HPV محافظت ایجاد می کند.
گارداسیل عفونت HPV را درمان نمی کند.
شما به علت استفاده از گارداسیل مبتلا به HPV یا هر یک از بیماری های فوق نمی شوید.
شما باید به معاینات مرتب جهت بررسی سرطان دهانه رحم ادامه دهید.
گارداسیل شما را از انواع HPV که در حال حاضر به آن مبتلا هستید حفظ نمی کند.
چه کسی نباید گارداسیل دریافت کند؟

نباید گارداسیل دریافت کنید اگر :

حساسیت به دنبال دریافت یک دوز گارداسیل داشته اید و یا دارید.
حساسیت شدید به سولفات آمورف آلومینیوم ، پلی سوربات ۸۰ و یا انواع مخمرها داشته اید و یا دارید.
ملاحظات مهم در تزریق واکسن :

ممکن است از حال رفتن یا غش کردن بعد از تزریق هر واکسنی به خصوص در نوجوانان دیده شود. به همین علت پزشکان از شما می خواهند که برای ۱۵ دقیقه بعد از دریافت گارداسیل بنشینید یا دراز بکشید.

مصرف در بارداری :

بارداری در خلال دوره واکسیناسیون با گارداسیل مجاز نمی باشد.

عوارض جانبی محتمل گارداسیل کدامند ؟

شایع ترین عوارض جانبی گارداسیل سردرد است.
درد ، تورم ، خارش ، کبودی ، قرمزی محل تزریق و همچنین تهوع ، گیجی و درد در اندام ها از دیگر عوارض تزریق این واکسن می باشند.
در صورت بروز هر علامتی که شما را نگران می کند با پزشک خود تماس بگیرید.
چه مواردی را باید با پزشکتان قبل از دریافت گارداسیل در میان بگذارید ؟

به او اطلاع دهید اگر :

باردار هستید یا برنامه باردار شدن دارید.
مشکلات ایمنی دارید مثل عفونت HIV ، مبتلا به سرطان هستید یا دارویی می خورید که سیستم ایمنی شما را تحت تاثیر قرار می دهد.
تب بالای ۳۷٫۸ درجه سانتی گراد دارید.
واکنش حساسیتی به یک دوز گارداسیل داشته اید.
دارو مصرف کرده اید حتی اگر بدون نسخه باشد.

منبع:آمپول گارداسیل چیست؟

آمپول گارداسیل چیست؟

عوارض و خطرات متیل پردنیزولون

آمپول متیل پردنیزولون برای چیست؟

(Methylprednisolone)متیل پردنیزولون

رده درمانی:گلوکوکورتیکوئیدها

اشکال دارویی:آمپول
التهاب شدید

بالغین:متیل پردنیزولون استات، روزانه ۱۰ تا ۸۰ میلی گرم به صورت عضلانی و یا ۲۰ تا ۶۰ میلی گرم داخل ضایعه تزریق می شود.
کودکان:متیل پردنیزولون استات، ۱۴۰ تا ۸۳۵ میکروگرم/کیلوگرم به صورت عضلانی هر ۱۲ تا ۲۴ ساعت تزریق می شود.
بالغین:متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات، ۱۰ تا ۲۵۰ میلی گرم به صورت عضلانی یا وریدی هر ۴ ساعت تزریق می شود.

بالغین:متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات، ۱۰۰ تا ۲۵۰ میلی گرم به صورت وریدی در فواصل ۲ تا ۶ ساعت برای مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت، تزریق می شود.
ضایعات بدون درد در لیکن پلان زخمی
بالغین:متیل پردنیزولون استات، روزانه ۴۰ میلی گرم پیرامون ضایعه تزریق می شود.
کنترل ادم شدید بعد از جراحی بزرگ فک و دهان
بالغین:متیل پردنیزولون استات، روزانه ۱۰ تا ۸۰ میلی گرم به صورت عضلانی تزریق می شود.
کودکان:متیل پردنیزولون استات، ۱۱۷ میکروگرم/کیلوگرم به صورت عضلانی هر ۳ روز یک بار تزریق می گردد.

چگونگی مصرف

متیل پردنیزولون به مقادیر متفاوتی برای بیماران متفاوت با بیماری های متفاوت تجویز می شود. این دارو باید طبق دستور پزشک یا طبق دستورالعمل همراه دارو مصرف شود. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک روز در میان از این دارو مصرف می کنید و یک نوبت را فراموش کردید ، در صورتی که صبح همان روز یادتان آمد بلافاصله دارو را مصرف کنید و سپس به برنامه دارویی معمولتان ادامه دهید.

اما اگر ساعاتی پس از صبح روزی که باید دارو را مصرف می کردید آن را به یاد آوردید تا صبح روز فردا صبر کنید، و پس از خوردن دارو یک برنامه جدید را شروع کنید. یعنی یک روز جا بیاندازید و سپس مجدداً یک نوبت مصرف کنید. اگر روزی یک نوبت دارو مصرف می کنید، در صورتی که همان روز متوجه شدید مصرفش کنید، اما اگر تا روز بعد یادتان نیامد لازم نیست نوبت قبلی را مصرف کنید؛ بلکه آن را حذف کرده و مقدار دارو را دوبرابر نکنید. اگر روزی چند نوبت دارو مصرف می کنید، نوبت فراموش شده را بلافاصله پس از به یاد آوردن مصرف کنید و اگر تا نوبت بعدی متوجه آن نشدید، مقدار دارو را دوبرابر نکنید.

مکانیسم اثر متیل پردنیزولون

این دارو با عبور از غشاء سلولی به گیرنده های خود در سیتوپلاسم متصل شده و کمپلکس دارو –گیرنده وارد هسته سلولی می شود. این کمپلکس با اتصال به نواحی خاصی از DNA موجب تحریک روند رونویسی mRNA و بدنبال آن ساخت آنزیم هایی می گردد که در نهایت مسئول اثرات سیستمیک کورتیکواستروئیدها می باشند. کورتیکواستروئیدها با جلوگیری از تجمع سلول های التهابی در ناحیه التهاب، مهار فاگوسیتوز و آزاد شدن آنزیم های مسئول در التهاب و مهار ساخت و آزاد شدن واسطه های شیمیایی التهاب اثرات ضدالتهابی خود را اعمال می کنند.

فارماکوکینتیک متیل پردنیزولون

فراهمی زیستی دارو حدود ۹۰-۸۰ درصد بوده و نیمه عمر آن ۳-۲ ساعت می باشد. متیل پردنیزولون بطور عمده در کبد و مقادیری نیز در کلیه و بافت ها به متابلولیت های غیر فعال تبدیل می شود.

موارد منع مصرف

به صورت تزریق داخل مفصلی در موارد جراحی ترمیمی مفاصل، اختلالات انعقادی خون، شکستگی داخل مفصلی، عفونت اطراف مفصل یا سابقه ابتلا به آن، پوکی استخوان اطراف مفصل به دلایلی غیر از آرتریت و مفصل ناپایدار نباید مصرف شود.

در پیشگیری از سندرم زجر تنفسی نوزادان، در صورت وجود آمنیونیت، عفونت سیستمیک یا تب، عفونت با هرپس، عدم کفایت جفت و پارگی زودرس غشا نیز نباید مصرف شود.

احتیاط:

زخم گوارشی، بیماری کلیوی ، فشار خون بالا،پوکی استخوان،دیابت،اختلالات ترومبوآمبولیک،حملات تشنجی ، میاستنی گراو ، نارسایی قلبی، سل ، کم کاری تیروئید ، سیروز کبدی، بی ثباتی روانی ، دیورتیکولیت،کولیت اولسراتیو، عفونت هرپس سیمپلکس چشمی

مصرف در بارداری و شیردهی:

برخی از مطالعات حیوانی آسیب جنینی را زمانی که گلوکوکورتیکوئیدها در دوران بارداری تجویز شدند، نشان می دهد. اما در این زمینه مطالعات و کنترل ها در انسان انجام نشده است. به این دلیل مصرف این دارو در دوران بارداری توصیه نمی شود.

ثابت نشده است که متیل پردنیزولون در شیر مادر ترشح می شود یا خیر. با این حال اگر این دارو وارد شیر شود می توان رشد نوزاد را مهار کند و عوارض جانبی ایجاد نماید. بنابراین منافع مصرف دارو در دوران شیردهی باید در برابر ضررهای احتمالی که برای شیرخوار دارد، سنجیده شود.

تداخلات دارویی:

گلوکورتیکوئید ها متابولیسم ایزونیازید و سالیسیلات ها را افزایش می دهند . این دارو سبب افزایش قند خون می شود. بنابراین،تنظیم مقدارمصرف انسولین و داروهای خوراکی پایین آورنده قند ، به هنگام مصرف همزمان این داروها ضروری است. متیل پرینیزولون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از داروهای مدر را تشدید کند.

باربیتوراتها،فنی توئین و ریفامپین در صورت مصرف همزمان با متیل پرینیزولون ، ممکن است موجب کاهش اثرات کورتیکواستروئید شوند زیرااین داروها متابولیسم کبدی را افزایش می دهند. مصرف همزمان با استروژن ها ممکن است متابولیسم آن را کاهش دهد. استفاده توام با ترکیبات آنتی کولین استراز می تواند ضعف زیادی ایجاد کند. در دوره مصرف کورتیکوستروئید از واکسنها استفاده نگرد به دلیل آنکه کارایی واکسن در این دوران کم می شود.

عوارض جانبی متیل پردنیزولون:

هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر، ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.

• CNS:سردرد، بیخوابی، خواب آلودگی، پارستزی، سرگیجه، تشنج، رفتارهای عصبی

• GI:زخم گوارشی، پراشتهایی، پانکراتیت، تحریک گوارشی

• CV:ادم، نارسایی قلبی، کولاپس عروقی، ترومبوآمبولی، آریتمی

• Derm:آکنه، راش جلدی، تاخیر در ترمیم زخم، پرمویی

• Other:احتباس مایعات، کاتاراکت، افزایش احتمال عفونت، افزایش چربی خون، کاهش رشد کودکان، پوکی استخوان

اثر پالس تراپی متیل پردنیزولون دربیماری آلوپسی آرئاتا

چکیده:

آلوپسی آرئاتا یک بیماری شایع پوستی است که پاتوژنز آن هنوز مبهم است. علی رغم درمانهای انجام شده، در فرمهای پیشرفته بیماری، درمان قابل قبولی ارائه نشده است. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی اثر پالس تراپی متیل پردنیزولون در درمان بیماران مبتلا به آلوپسی آرئاتا بود.

پژوهش به صورت Clinical Trial در شهرستان زاهدان طی سال ۱۳۸۰-۱۳۷۹ انجام شد. شرایط ورود بیماران به مطالعه عبارت بود از:حداقل ۳۰% ریزش موی اسکالپ، بیماری فعال و کمتر از یکسال از شروع آن گذشته باشد، بیمار درمان سیستمیک قبلی دریافت نکرده و منع مصرف درمانی برای پالس تراپی و یا پردنیزولون خوراکی نداشته باشد. ۴۴ بیمار مورد مطالعه قرار گرفتند که بر اساس روز مراجعه به درمانگاه گروه اول برای پالس تراپی با متیل پردنیزولون انتخاب شدند و گروه دوم، درمان خوراکی پردنیزولون را دریافت نمودند. بیماران طی ماههای اول، سوم و ششم پس از درمان پیگیری شدند.

از ۴۴ بیمار، ۲۲ نفر پالس تراپی شدند و ۱۷ نفر پردنیزولون خوراکی دریافت کردند (۵ بیمار از گروه دوم، درمان با پردنیزولون را ادامه ندادند). در گروه اول، ۱۱ نفر بهبودی (۵۰%) نشان دادند و در گروه دوم ۴ نفر (۲۳٫۵ %) بهبودی داشتند. هر چند که با استفاده از آزمون Chi-Square تفاوت معنی داری بین میزان اثر بخشی دو روش مشاهده نشد؛ اما بر اساس آزمون Cochrans که افزایش میزان رویش مجدد مو را نسبت به زمان بررسی می کند، مشخص شد که با افزایش طول زمان پیگیری، تفاوت معنی داری در میزان اثر بخشی این دو روش وجود دارد.

گرچه بین پاسخ آلوپسی آرئاتا به پالس تراپی و پردنیزولون خوراکی تفاوت معنی داری وجود نداشت؛ اما با گذشت زمان، اثر بخشی پالس تراپی متیل پردنیزولون بیشتر و عود بیماری کمتر از پردنیزولون خوراکی است.

اثر بر آزمایشهای تشخیصی

سطح گلوکز و کلسترول را افزایش و سطح پتاسیم و کلسیم را کاهش می دهد.

مسمومیت و درمان

تظاهرات بالینی:مصرف به صورت یک دفعه حتی با دوزهای بالا به ندرت مشکل بالینی ایجاد می کند. چنانچه دارو کمتر از ۳ هفته حتی با دوزهای بالا مصرف شود، واکنش های توکسیک به ندرت اتفاق می افتد. اما مصرف به صورت مزمن واکنش های فیزیولوژیک ناخواسته مانند ساپرس محور هیپوتالاموس ـ هیپوفیز ـ آدرنال، ظاهر کوشینگوئید، ضعف عضلانی و پوکی استخوان را نشان می دهد.
درمان:دوز را به آرامی کاهش دهید. بیمار را به صورت علامتی درمان کنید.

نکات پرستاری هنگام تجویز

۱- کنترل وزن ، فشار خون ، سطح الکترولیت های سرم و الگوی خواب بیمار.

۲- تنها پرونیزولون سدیم سوکسینات قابل مصرف به شکل وریدی.

۳- طول مدت تزریق وریدی حداقل ۱ دقیقه .

۴- تزریق در CSF ممنوع .

هنگام مصرف متیل پردنیزولون توصیه می شود

مرتب به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. ممکن است لازم باشد پیش از مصرف طولانی مدت متیل پردنیزولون و نیز در طول درمان به صورت دوره ای چشمهایتان توسط یک چشم پزشک معاینه شود.
برای جلوگیری از مشکلات گوارشی متیل پردنیزولون را با غذا بخورید.

در مورد تغییراتی که باید در برنامه غذایی خود دهید با پزشکتان مشورت کنید. برخی از این تغییرات عبارتند از محدودیت سدیم یا کالری ، یا افزایش دریافت پتاسیم . مقادیر اضافی پروتئین نیز ممکن است موردنیاز باشد. اگر برای برنامه ریزی تغذیه ای خود به کمک بیشتری نیاز دارید از پزشکتان بخواهید شما را به یک متخصص تغذیه معرفی کند.

اگر قرار است این دارو را به مدتی طولانی مصرف کنید، با پزشکتان در مورد راهکارهایی برای جلوگیری از پوکی استخوان (مثل مصرف کلسیم و ویتامین D یا یک برنامه ورزشی مرتب ) مشورت کنید.
اگر با کاهش مقدار یا قطع دارویتان ، علایم قبلی عود کردند یا بدتر شدند با پزشکتان تماس بگیرید.

پیش از هر نوع عمل جراحی ، کارهای دندانپزشکی ، یا واکسیناسیون ، دیگر پزشکتان را از اینکه متیل پردنیزولون مصرف می کنید، مطلع سازید.
از تماس با افرادی که دچار آبله مرغان یا سرخک هستند یا به تازگی واکسن خوراکی فلج اطفال خورده اند اجتناب کنید. در صورت هرگونه شک به تماس با این افراد با پزشکتان تماس بگیرید.
یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد متیل پردنیزولون مصرف می کنید.

متیل پردنیزولون را دور از دسترس کودکان ، و دور از گرما، نور مستقیم ، یا حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط متیل پردنیزولون فاسد می شود).
متیل پردنیزولون تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.

هنگام مصرف متیل پردنیزولون نباید

مشوربات الکلی بنوشید؛ چرا که احتمال تحریک دستگاه گوارش را افزایش دهد.
بدون هماهنگی با پزشکتان مصرف دارو را قطع کنید.
هشدار ها متیل پردنیزولون

۱٫ استفاده طولانی مدت متیل پردنیزولون در کودکان می تواند منجر به مهار رشد شود.

۲٫ بدنبال مصرف این دارو ممکن است آزمایشات بررسی عملکرد محور هیپوتالاموس-هیپوفیز –غده فوق کلیوی دچار اختلال شود.

۳٫ در افراد مسن و بخصوص خانم های یائسه، احتمال ایجاد پوکی استخوان و فشار خون بالا، افزایش می یابد.

۴٫ تجویز سریع داخل وریدی مقادیر زیاد این دارو، ممکن است موجب کولاپس قلبی-عروقی گردد.

۵٫ تجویز مقادیری از دارو که موجب تضعیف سیستم ایمنی می گردد، می تواند موجب کاهش پاسخ آنتی بادی سرم در هنگام تجویز همزمان واکسن های حاوی ویروس زنده گردد.

توجهات:تزریق عضلانی نوع استات باید عمیق باشد . نوع استات برای مشکلات حاد مفید نیست.

دارو های هم گروه متیل پردنیزولون

Beclometasone
Betamethasone
Budesonide
Cortisone Acetate
Dexamethasone
Fludrocortisone
Flunisolide
Fluticasone
Salmeterol+Fluticasone
Hydrocortisone-Systemic
Prednisolone
Pred-nisone
Triamcinolone
Budesonide+Formoterol
Tetracosactide

شرایط نگهداری دارو

دارو را در دمای ۱۵ تا ۳۰ درجه سانتیگراد نگهداری نمائید.
محلول های آماده شده تا ۴۸ ساعت قابل استفاده است.

منبع:آمپول متیل پردنیزولون برای چیست؟

آمپول متیل پردنیزولون برای چیست؟

سوستانون چیست؟

آمپول سوستانون چیست؟

این دارو در خون فعالیت بالایی دارد. این دارو هم در افزایش قدرت و هم در افزایش حجم بسیار موثر می باشد. کمترین دوزی که باعث تاثیر سوستانون می باشد ۲۵۰ تا ۵۰۰ میلی گرم در هر ۱۰ روز می باشد.سوستانون

چون دوره اثر بخشی سوستانون نسبت به سایر تستسترون ها نظیر سایپیونات و انانتات که نیاز به تزریق هفتگی دارد بیشتر بوده و در مبتدیان نیازی به تزریق هر هفته نمی باشد و به عقیده بسیاری از کارشناسان تزریق هر ۱۰ روز یک بار سوستانون نیز خالی از تاثیر نمی باشد و همچنین این داروی ترکیبی عوارض جانبی کمتری نسبت به خیلی از استرئید ها دارد از این رو یک ترکیب معجزه آسا می باشد.

همچنین گفته می شود سوستانون کمتر به غدد داخلی آسیب می زند و ترشح آنتی بادی های بدن که در مقابل مصرف داروهای خارجی در بدن ترشح می شود کمتر است به طوریکه در مورد سوستانون می توان گفت که عوارضی ندارد یا عوارض آن بسیار نا چیز است.

در دوره های حجم مصرف هم زمان سوستانون با داروهای خوراکی مثل وینسترول و آناوار (اکس اندرلون) تاثیر خوبی دارد و مصرف هم زمان با این داروها نیز عوارض جانبی کمی دارد.

سوستانن یک آمپول تزریقی روغنی است که از ۴ نوع تستوسترون متفاوت به قرار ذیل تشکیل شده است:
۳۰ میلی گرم تستوسترون پروپیونات
۶۰ میلی گرم تستوسترون پنیل پروپیونات
۶۰ میلی گرم تستوسترون ایزوکپروات
۱۰۰ میلی گرم تستوسترون دکانوات
ترکیبات تستوسترون در زمان آزاد می شوند برای اینکه تاثیر آنی هنگام فعال بودن در بدن به مدت یک ماه برای جذب فراهم می کنند .همچون تستوسترون های دیگر سوستانن یک استروئید آندروژنی با تاثیر سازنده قطعی می باشد.

بنابراین و بدین خاطر ورزشکاران عموماً سوستانن را به منظور افزایش حجم عضلانی برای افزایش قدرت به کار می برند . ویژگی سوستانن این است که ذخیره آب کمتر و عوارض جانبی استروژنیک کمتری را دارا می باشد .

این ویژگی ها برای پرورش اندام کاران بی اندازه مفید است کهGynecomastiaکمتری را تحمل می کنند و از طرفی اثر سازندگی تستوسترون تزریقی باز جستجو می شود .

احتباس آب کاسته شده ای که سوستانن به دنبال دارد باعث شده که استروییدی مورد علاقه و دلخواه برای پرورش اندام کاران و ورزشکاران به شمار بیاید که مورد توجه نیز قراربگیرد و همچنین برای تفکیک و ساخت عضلات ، یک پایه و اساس قطعی محسوب بشود.
فواید داروی سوستانون :
این دارو بیشتر به عنوان حجم دهنده عضلات بکار می رود زیرا قدرت و حجم عضلات را به سرعت و بطور فوق العاده افزایش می دهد

مضرات آمپول سوستانون :
از آنجا که سوستانون یک آندروژن قوی بشمار می رود انتظار بروز عوارض جانبی را داریم که عبارتند از:

چرب شدن پوست، آکنه، رشد موی بدن و صورت و کچلی زودرس، برای اینکه چنین عوارض را به حداقل برسانید
حتما پروسکار یا پروسپار را به دوره درمان اضافه کنید. زیرا فرایند تبدیل تستوسترون به دی اچ تی (دی هیدرو تستوسترون) را محدود میکند.
در ضمن سوستانون بلافاصله وارد عمل شده و تولید طبیعی تستوسترون را متوقف میکند .
در پایان دوره مصرف دارو شاید مصرف (کوریونیک گونادوتروپین انسانی) یا کلومید (کلومیفن سیترات) / نولوداکس (تاموکسیفین سیترات) ضروری باشد. زیرا در این صورت شخص با مشکلات هورمونی مواجه نمی شود.
توجه داشته باشید یک ماه پس از آخرین تزریق بازهم سوستانون در بدن فعال باقی میماند. اگر یک ماه پس از قطع مصرف استروئید ، درمان با داروی کمکی را شروع کنید باز هم به تاثیرات آن دست نمی یابید . در عوض باید مصرف اچ سی جی ، کلومید/نولواذکس را دو یا سه هفته به تاخیر اندازید. تا در نقطه ای قرار بگیرید که به موجب آن مقدار آندروژن در خون به شدت کاهش یابد.

عوارض جانبی سوستانون
سوستانون از این جهت که آندروژنی قدرتمند است ممکن است عوارض جانبی قدرتمندی از قبیل:

چرب شدن پوست
آکنه
افزایش رشد موهای زاید و ریزش موهای سر
برای مهار کردن این عوارض نیز می توان از داروهای کم کننده عوارض بهره گرفت. این دارو تقریبا به مدت سه هفته در بدن به صورت فعال باقی می ماند و به همین علت نیز فاصله بین دو ترزیق پی در پی این دارو غالبا در حدود ۱۰ روز توصیه می شود. دز موثر این دارو بین ۲۵۰ میلی گرم در هر ۱۰ روز الی ۱۰۰۰ میلی گرم در هر ۷ روز تخمین زده می شود.

چون این دارو عوارض آندروژنی کمی دارد باعث می شود تا عوارضی مانند احتباس آب و نمک و ژنیکوماستی(بزرگ شدن سینه ها در مردان ) کمتر دیده شود و از این رو به تستسترون انانتات و سایپیونات ترجیح داده می شود.
عوارض جانبی سوستانون که احتمال بروز آن بسیار کم است شامل کاهش گلبول سفید و ضعف ایمنی بدن که در اثر افزایش بیش از حد گلوبول قرمز دیده می شود و همچنین حالت تهوع پس از تزریق و خشونت و بم شدن صدا و احتباس آب و نمک و ژنیکوماستی و غیره می باشد البته احتمال بروز این عوارض بسیار پایین است.

بهترین و نیرومندترین اثر بخشی دارو در دوران حجم مصرف هم زمان این دارو با اکسی متالون و یا دیانابول می باشد که افزایش حجم و قدرت زیادی دارد ولی خاصیت آندروژنی آن بالا می باشد و برای تفکیک بیشتر و عوارض کمتر سوستانون را می توان با وینسترول(استنازول) یا پارابولان مصرف کرد.

برخی از ورزشکاران در مصرف این دارو زیاده روی کرده و دزهای بسیار بالایی از آن را مصرف می کنند. این عمل تحت هیچ شرایطی توصیه نمی شود.

همواره به این نکته توجه داشته باشید که دزهای مصرفی بالاتر از ۷۵۰ یا ۱۰۰۰ میلی گرم در هفته با عوارض جانبی ناراحت کننده ای همراه خواهد بود. مصرف ترکیبی این دارو نیز به همراه دیگر داروهای استروئیدی، نتیجه کار را مطلوبتر خواهد کرد.
نحوه تزریق سوستاتون به چه صورت است؟
ناحیه تزریق سوستانون
بهترین ناحیه یک چهارم بالائی بیرونی باسن ( عضله مدیوس گلوتئوس ) است . ] ۷ الی ۸ سانتی متر دور تر از قسمت استخوانی در مرکز باسن [ – ناحیه داخلی ران عمدتا برای نوزادن و کودکان به کار می رود و به غیر از باسن تزریق عضلانی در هیچ ناحیه دیگری به دلیل تجمع اعصاب و رگهای خونی توصیه نمی شود گرچه تزریق در بازوها و عضله پکتورال (سینه ) بسیار شایع است.

سرنگ سوستانون
انتخاب سرنگ صحیح هم با توجه به اینکه اغلب استروئیدها محلول در روغن هستند بسیار نکته مهمی است . حجم سرنگ حداقل ۳ سی سی مورد نیاز است و شماره سوزن ۲۳ یا ۲۲ بهترین حالت است . سرسوزن با شماره کمتر ضخیم تر می شود و برعکس به عنوان مثال سرنگ های انسولین سرنگهای ۱ cc با سوزنهای خیلی نازک ۲۵ و ۲۷ هستند که اصلا مناسب نیست .

شماره های مختلف سر سوزنها کد رنگی متفاوت دارند و سر سوزن ۲۲ مشکی و ۲۳ آبی است سایر رنگها – 18 صورتی – 19 کرم – 20 زرد – 21 سبز – 25 نارنجی است. این رنگها در همه جای دنیا یکسان است.

نحوه تزریق سوستانون

چند مرحله برای یک تزریق ایمن باید در نظر گرفته شود قبل از همه چیز دو پنبه الکی آماده کنید یکی برای استریل کردن محل تزریق و دومی تمیز کردن قسمت بالائی ویال (شیشه آمپول) که جدا می شود بعد از باز کردن سرنگ حدود ۲ cc هوا را داخل سرنگ بکشید و آنرا داخل ویال خالی کنید ( اینکار موجب تسهیل کشیدن آمپولهای روغنی به سرنگ می شود) کشیدن مایع داخل آمپول را به اندازه یک جهارم تا نیم سی سی بیشتر از مقدار دارو و از روی نشانگر روی سرنگ انجام دهید .
چند ضربه با انگشت بزنید تا حبابهای هوا بالا بیاید و یک چهارم تا نیم سی سی اضافی را داخل شیشه آمپول خالی کنید و سوزن را درآورید مجدد سرنگ را بالا بگیرید و چند ضربه بزنید که مابقی هوا بالا بیاید یک سوزن نو به سرنگ وصل کنید ( استفاده از دو سوزن در یک تزریق برای این است که هنگام کشیدن دارو به سرنگ و تماس به شیشه سوزن قدری کند شده و به تیزی یک سوزن نو نیست – به عبارت دیگر با باسن خود مهربان باشید ) .

خیلی مهم است سوزنی که برای تزریق استفاده خواهد شد نباید با هیچ سطحی و انگشتان شما تماس داشته باشد ویا با الکل تمیز شود حالا یکبار دیگر محل تزریق را با پنبه الکل تمیز کنید و سرنگ را بالا بگیرید و با فشار مختصر به پیستون آن حبابهای هوا باقی مانده را خالی کنید تا یک قطره کوچک روغن از سر سوزن بیرون بزند اجازه دهید پائین بلغزد و سوزن را روغن کاری کنید.
حال سرنگ را مثل یک دارت در دستتان بگیرید و با دست دیگر پوست محل تزریق را کشیده و نگه دارید و سوزن را عمیق فرو کنید و کمی پیستون سرنگ را بیرون بکشید تا مطمئن شوید که سوزن به رگ خونی نرسیده و خون وارد سرنگ نشود بعد به آهستگی مایع را تزریق کنید سوزن را سریع بیرون بکشید و با یک پنبه الکلی دیگر محل را به آرامی فشار داده و ماساژ دهید ( فقط محل تزریق ! ماساژ کل ناحیه نیاز نیست ) تخلیه سریع سرنگ موجب درد هنگام تزریق و روزهای آینده می شود .

منبع:آمپول سوستانون چیست؟

آمپول سوستانون چیست؟

آمپول دپومدرول برای چیست؟

موارد مصرف دپومدرول (Methylprednisolone Acetate)
الف) التهاب.
متیل پردنیزولون استات.
متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات.
ب) شوک.
پ) لوپوس نفرایتیس شدید.
ت) درمان یا کم کردن نواقص حسی و حرکتی ایجاد شده بوسیله صدمه حاد نخاعی.
ث) داروی کمکی در درمان پنومونی پنوموسیستیس ژیرووسی (کارینی).

موارد و مقدار مصرف دپومدرول(Methylprednisolone Acetate):

الف) التهاب.
متیل پردنیزولون استات
بزرگسالان: مقدار ‏mg/day 80 -10‎‏ تزریق عضلانی، یا هر ۵-۱ هفته، برحسب نیاز، ۸۰-۴ میلی گرم به داخل مفاصل و ‏بافت نرم، و یا ۶۰-۲۰ میلی گرم به داخل ضایعه تزریق می‌شود.
متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات.
بزرگسالان: مقدار ۲۵۰-۱۰ میلی گرم هر چهار ساعت تزریق عضلانی یا وریدی می‌شود.
کودکان: مقدار ‏mg/kg/day 0.2-0.03‎‏ یا ‏mg/m2/day 6.25 -1‎‏ یک یا دوبار در روز تزریق عضلانی می‌شود.

ب) شوک: ۱۰۰۰- ۲۵۰ میلی گرم متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات وریدی در فواصل ۲ تا ۶ ساعت یا شروع با ‏mg/kg ‎‎30‎‏ وریدی و هر ۴ تا ۶ ساعت در صورت لزوم تکرار می‌شود یا پس از دوز اولیه وریدی ‏mg/kg 30‎، انفوزیون وریدی ‏هر ۱۲ ساعت برای ۲۴ تا ۴۸ ساعت.

پ) لوپوس نفرایتیس شدید:
بزرگسالان: ۱ گرم وریدی در مدت ۱ ساعت برای ۳ روز. سپس درمان به صورت خوراکی با دوز ‏mg/kg 0.5‎‏ روزانه ‏ادامه می‌یابد.

ت) درمان یا کم کردن نواقص حسی و حرکتی ایجاد شده بوسیله صدمه حاد نخاعی:
بزرگسالان: ‏mg/kg 30‎‏ وریدی در مدت ۱۵ دقیقه برای شروع سپس در مدت ۴۵ دقیقه ‏mg/kg/h 5.4‎‏ در ساعت برای ‏‏23 ساعت انفوزیون می‌شود.

ث) داروی کمکی در درمان پنومونی پنوموسیستیس ژیرووسی (کارینی) :
بزرگسالان و کودکان ۱۳ سال و بزرگتر: ۳۰ میلی گرم وریدی دو بار در روز برای ۵ روز، ۳۰ میلی گرم وریدی روزانه ‏برای ۵ روز، ۱۵ میلی گرم وریدی روزانه برای ۱۱ روز (یا تا پایان دوره مصرف آنتی بیوتیک). ‏

تداخل دارویی دپومدرول(Methylprednisolone Acetate) :‏


در صورت مصرف همزمان، آدرنوکورتیکوئیدها ممکن است اثرات داروهای خوراکی ضد انعقاد را از طریق مکانیسم ‏های ناشناخته‌ای کاهش دهند.
گلوکوکورتیکوئیدها متابولیسم ایزونیازید و سالیسیلاتها را افزایش می‌دهند.
این دارو سبب زیادی قند خون می‌شود. بنابراین، تنظیم مقدار مصرف انسولین و داروهای خوراکی پایین آورنده قند، به ‏هنگام مصرف همزمان این داروها ضروری است. متیل پردنیزولون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف ‏داروهای مدر یا آمفوتریسین ‏B‏ را تشدید کند.
باربیتوراتها، فنی توئین و ریفامپین در صورت مصرف همزمان با متیل پردنیزولون، ممکن است موجب کاهش اثرات ‏کورتیکواستروئید شوند، زیرا این داروها متابولیسم کبدی را افزایش می‌دهند.
کلستیرامین و ضد اسیدها اثر کورتیکواستروئیدها را با جذب سطحی آنها کاهش داده و در نتیجه موجب کاهش مقدار جذب ‏این داور می‌گردند.
مصرف همزمان با استروژنها ممکن است متابولیسم آن را کاهش دهد.
مصرف همزمان با داروهای زخم زا، مانند داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، ممکن است خطر بروز زخم گوارشی را ‏افزایش دهد.
استفاده تو ام با ترکیبات آنتی کولین استراز می‌تواند ضعف زیادی ایجاد کند.
می توانند سطح سیکلوسپورین را افزایش دهند. با احتیاط مصرف شود.
در دوره مصرف کورتیکواستروئید از واکسنها استفاده نکنید چرا که کارایی واکسن در این دوران کم می‌شود. ‏

موارد منع مصرف دپومدرول (Methylprednisolone Acetate)
حساسیت مفرط به اجزای فرآورده‌های آدرنوکورتیکوئید، عفونت سیستمیک قارچی و در نوزادان نارس.

موارد احتیاط : زخم گوارشی، بیماری کلیوی، زیادی فشار خون، پوکی استخوان، دیابت، اختلالات ترومبوآمبولیک، حملات تشنجی، میاستنی گراو، نارسایی قلبی ( HF)، سل، کم کاری تیروئید، سیروز کبدی، بی ثباتی روانی، تمایلات پسیکوتیک، دیورتیکولیت، کولیت اولسراتیو، آناستوموز اخیر روده، عفونت هرپس سیمپلکس چشمی.

عوارض جانبی دپومدرول (Methylprednisolone Acetate)
اعصاب مرکزی: احساس سرخوشی، بی خوابی، سردرد، رفتار پسیکوتیک، سودوتومور مغزی، تغییرات ذهنی، عصبانیت، بی قراری.
قلبی ـ ‌عروقی: HF، زیادی فشار خون، خیز، آریتمی، ارست کشنده و کلاپس گردش خون (به دنبال دوزهای بزرگ و تزریق وریدی سریع)، ترومبوآمبولیزم و ترومبوفلبیت.
پوست: تأخیر در بهبود زخم، آکنه، بثورات پوستی، هیرسوتیسم.
گوش، حلق، بینی، چشم: آب مروارید، گلوکرم.
دستگاه گوارش: زخم گوارشی، تحریک، افزایش اشتها، تهوع، استفراغ، پانکراتیت.
متابولیک: کمی پتاسیم خون، زیادی قند خون، توقف رشد در کودکان، عدم تحمل کربوهیدرات، هیپوکلسمی، حالت کوشینگوئید (buffalo hump, moonface، چاقی مرکزی).
عضلانی – اسكلتی: ضعف، عطسه، استئوپروز.
ادراری: بی نظمی قاعدگی.
سایر عوارض: بی کفایتی حاد غده فوق کلیوی ممکن است با افزایش استرس (عفونت، جراحی، ضربه) یا قطع ناگهانی مصرف دارو بعد از مصرف طولانی مدت آن، بروز کند. ابتلا به عفونتها.

هشدارها

۱٫ استفاده طولانی مدت متیل پردنیزولون در كودكان می تواند منجر به مهار رشد شود.
۲٫ بدنبال مصرف این دارو ممكن است آزمایشات بررسی عملكرد محور هیپوتالاموس-هیپوفیز –غده فوق كلیوی دچار اختلال شود.
۳٫ در افراد مسن و بخصوص خانم های یائسه، احتمال ایجاد پوكی استخوان و فشار خون بالا، افزایش می یابد.
۴٫ تجویز سریع داخل وریدی مقادیر زیاد این دارو، ممكن است موجب كولاپس قلبی-عروقی گردد.
۵٫ تجویز مقادیری از دارو كه موجب تضعیف سیستم ایمنی می گردد، می تواند موجب كاهش پاسخ آنتی بادی سرم در هنگام تجویز همزمان واكسن های حاوی ویروس زنده گردد.

نکات قابل توصیه

۱٫ از قطع ناگهانی مصرف دارو بعد از استفاده طولانی(بیش از ۳ هفته) پرهیز شود.
۲٫ در طول درمان ، مصرف سدیم بایستی محدود شده و مصرف مكمل های پتاسیم توصیه می شود.
۳٫ معاینات چشم پزشكی در طول درمان دراز مدت، به طور مرتب باید انجام گیرد.

منبع:آمپول دپومدرول برای چیست؟

آمپول دپومدرول برای چیست؟

آمپول دکاپپتیل چیست؟

این دارو آنالوگ GnRH است و سبب مهار تولید هورمون­های جنسی می­شود. بنابراین، برای متوقف کردن روند فعالیت غدد جنسی، مانند تخمدان و بیضه به کار می­رود.
موارد کاربرد دکاپپتیل:
درمان بلوغ زودرس در کودکان و نوجوانان
درمان هیپرآندروژنیسم و نئوپلاسم بدخیم پروستات
درمان آندومتریوز برای کاهش درد و جلوگیری از گسترش بیماری
درمان برخی موارد فیبروم
درمان برخی بیماری­های پستان
درمان کمک­ باروری
IVF سیکل آنتاگونیست —– قبل از پانکچر اووسیت با دوز ۰٫۱ mg
FET سیکل انتقال جنین منجمد —- قبل از شروع استرادیول معمولاً یک دوم یا یک سوم از آمپول ۳٫۷۵ mg

انواع دوز آمپول
الف – دوز ۰٫۱ mg
ب- دوز ۳٫۷۵ mg هر ۲۸ روز یکبار
ج – دوز ۱۱٫۲۵ mg هر ۳ ماه یکبار

عوارض آمپول دکاپپتیل

سردرد ـ خستگی ـ ضعف ـ اختلالات خواب ـ ادم (تورم) ـ طپش قلب ـ فشار خون بالا ـ تعریق بیش از حد ـ آکنه ـ ریزش مو ـ درد محل تزریق ـ تهوع و استفراغ ـ درد شکم­ـ بزرگ و حساس شدن پستان­ها ـ سردرد ـ درد مفاصل و عضلات ـ خشکی واژن ـ پوکی استخوان ـ قطع قاعدگی ـ یائسگی زودرس

مصرف دکاپپتیل به­ مدت ۶ ماه باعث کاهش قابل توجه در میزان مواد معدنی و استخوان می­شود. بعد از قطع درمان، تخریب استخوان به آهستگی بهبود می­یابد، اما ممکن است در تمام موارد بهبود کامل حاصل نشود. بهتر است برای جلوگیری از پوکی استخوان، همزمان قرص کلسیم و ویتامین D مصرف شود.
گاهی برای کاهش عوارض کلی این آمپول از درمان add back، یعنی دوز کم استروژن + پروژسترون استفاده می­شود.


آیا تزریق آمپول برای پیشگیری از بلوغ زودرس کاری درست است و می توانیم بدون هیچ نگرانی و دغدغه ای آن را برای فرزند خود استفاده کنیم؟


والدین تصور می کنند در جامعه امروز یک دختر در این سن آمادگی وقوع چنین تغییراتی را ندارد. از طرفی داروهایی که در سال های اخیر برای توقف بلوغ به بازار آمده و متاسفانه بی رویه از سوی برخی همکاران استفاده می شود، موجب شده است آنان تقاضای روزافزونی را از همکاران فوق تخصص غدد برای ایجاد وقفه در بلوغ دلبندشان داشته باشند.
بلوغ، مجموعه ای از فرآیندهای مغزی و هورمونی را شامل می شود که طی آن یک کودک دچار تغییرات جسمی و روحی می شود و به دوران نوجوانی پای می گذارد. در یک دختر طبیعی این تغییرات ممکن است در سن ۱۰ یا یازده سالگی شروع شود، ولی در برخی در هشت سالگی و در گروهی حتی تا سیزده سالگی این تغییرات آغاز می شود.
زمانی که شروع بلوغ قبل از هشت سالگی باشد به آن بلوغ زودرس می گوییم. در دختران معمولا اولین نشانه بلوغ بزرگ شدن پستان هاست که ابتدا به صورت یک برآمدگی کوچک خود را نشان می دهد. این اتفاق در نژاد ایرانی به طور متوسط در سن حدود ۱۰ تا ۱۰.۵ سالگی رخ می دهد و پس از آن رشد موهای زیر بغل و زهار شروع می شود.
وقوع اولین خونریزی ماهانه معمولا آخرین نشانه شروع بلوغ است که به طور متوسط دو سال بعد از شروع رشد پستان ها رخ می دهد و در نژاد ما حدود ۱۲.۵ سالگی رخ می دهد.
درباره رشد قدی که نگرانی مهم والدین است، نیز باید دانست یک تا دو سال بعد از شروع عادت ماهانه درجاتی از رشد قدی ادامه می یابد که البته در هر کودکی با دیگری متفاوت است و برای اطمینان می توان زیر نظر پزشک آن را بررسی کرد.

اکنون به سوال اصلی پاسخ می دهیم که آیا استفاده از آمپول های توقف بلوغ بی ضرر است؟


داروهایی که برای توقف بلوغ استفاده می شود با تاثیر روی مغز و هیپوفیز موجب توقف تولید هورمون هایی می شود که روند بلوغ را آغاز می کنند و ادامه می دهند. واضح است چنین داروهایی بی عارضه نبوده و ممکن است عوارض روحی یا جسمی مختلفی را ایجاد کند.
استفاده از این داروها برای دختری که قبل از هشت سالگی علائم بلوغ دارد ـ البته بعد از بررسی علل بلوغ زودرس ـ کاملا علمی است و عوارض احتمالی این داروها در مقابل اثر درمانی مفید آن قابل تحمل است، اما استفاده از این داروها در دختری که در سن یازده سالگی بلوغش شروع شده است و مثل بسیاری از هم سن و سالانش در حال گذراندن این دوران به شکل طبیعی و عادی است، صرفا به خاطر علاقه مادر یا پدر به تاخیر در بلوغ با توجه به عوارض اش قابل پذیرش نیست.

منبع:آمپول دکاپپتیل چیست؟

آمپول دکاپپتیل چیست؟